انگشتر های قرن هفدهم میلادی
در قرن ۱۷میلادی، سبک جواهرات و حلقه ها تغییرات بسیار قابل توجهی کرد.
در این دوره طراحان تلاش کردند تا اصلاحاتی در فرم جواهرات ایجاد کنند.در حالی که استفاده از ترکیب طلا و سنگهای زینتی رنگی در آن دوران رایج بود آنها توانستند از ترکیب بدیع الماس و نقره در انگشترها استفاده کنند.بعلاوه سنگ های کوچکتر در شکل های مختلفی از جمله ستاره، گل رز و صلیب در کنار الماس و نقره مورد استفاده قرار گرفت.
شیوع قحطی ها و جنگ، باعث ماندگاری نقوش یادآور مرگ بر روی جواهرات و حتی حلقه های ازدواج شد. انواع مختلفی از حلقه ها با نماد جمجمه‌ای میان دو دست و استخوان های جمجمه و استخوان های متقاطع در این دوره به کَرات مورد استفاده قرار گرفت.
در نیمه دوم قرن ۱۷، حلقه های عزاداری که جزئیاتی مثل حرف اول نام فرد فوت شده و یا تاریخ مرگ وی بر روی آن حک شده بود مورد استفاده قرار گرفتند.این انگشترها بیشتر, حلقه ای از طلای ساده بودند که دورتادور آن نمادهای مرگ میناکاری شده بود. گاهی اوقات طره ای از موی شخص متوفی داخل نگین آن قرار می گرفت.
در مقاله بعد مجله سان نفیسی جولری به بررسی انگشترهای قرن هجدهم میلادی می‌پردازیم.