انگشتر های قرن هفدهم

انگشتر های قرن هفدهم میلادی

 

در قرن ۱۷میلادی، سبک جواهرات و حلقه ها تغییرات بسیار قابل توجهی کرد.

در این دوره  طراحان تلاش کردند تا اصلاحاتی در فرم جواهرات ایجاد کنند.در حالی که استفاده از  ترکیب طلا و سنگهای زینتی رنگی در آن دوران رایج بود آنها توانستند از ترکیب بدیع الماس و نقره در انگشترها استفاده کنند.بعلاوه در انگشتر های قرن هفدهم میلادی سنگ های کوچکتر در شکل های مختلفی از جمله ستاره، گل رز و صلیب در کنار الماس و نقره مورد استفاده قرار گرفت.

در قرن هفدهم میلادی، انگشترها با طرح‌ها و سبک‌های مختلفی ساخته می‌شدند. در این دوره، استفاده از جواهرات و سنگ‌های قیمتی در انگشترها بسیار رایج بود. در زیر، به برخی از ویژگی‌ها و طرح‌های معمول در انگشترهای قرن هفدهم میلادی اشاره می‌کنم:

1. طرح‌های گل و برگ: طرح‌های گل و برگ با جزئیات ظریف و پیچیده در انگشترها مورد استفاده قرار می‌گرفتند. این طرح‌ها معمولاً با استفاده از الماس، زمرد، یاقوت و سایر سنگ‌های قیمتی تزئین می‌شدند.

2. نقش‌برجسته و روکش‌کاری: استفاده از نقش‌برجسته و روکش‌کاری بسیار رایج بود. این تکنیک‌ها در تزئینات جواهرات شامل حکاکی‌های پیچیده و طرح‌های متنوع بود.

3. سبک باروک: در قرن هفدهم، سبک باروک در هنر و معماری و همین طور ساخت جواهرات بسیار رایج بود. این سبک شامل پرچمداران، پروانه‌ها، حلقه‌های پیچیده و تزئینات فوق العاده غنی بود.

اگرچه پیرامون واژهٔ باروک صفت‌های مختلفی همچون نامأنوس، پرزرق و برق، و مجلل وجود دارد، اما تاریخ‌نویسان امروزی آن را فقط برای اشاره به شیوه‌ای خاص در هنر به کار می‌برند. توصیفی ساده اما مفید از شیوهٔ باروک آن است که هنر باروک، چارچوب اثر (بوم، سنگ یا صدا) را از کنش و حرکت انباشته می‌کند. هنرمندان باروک در آثارشان در پی خلق جهان‌هایی سراسر ساختارمند یافته بودند.

چنین شیوه‌ای، کاملاً باب طبع اشراف بود که به ساختارهایی کامل و یک‌پارچه می‌اندیشید. سبک باروک، به سبب نیازهای کلیسا که کیفیت‌های هیجان‌انگیز و نمایشی هنر را برای جذاب‌تر ساختن آداب نیایش به کار می‌گرفت، نیز شکل گرفت. طبقهٔ متوسط نیز بر رشد و گسترش سبک باروک تأثیر گذاشت. برای نمونه، در هلند بازرگانان ثروتمند و نیز پزشکان، پرده‌هایی واقع‌گرایانه از چشم‌اندازها و صحنه‌های روزمره را به نقاشان سفارش می‌دادند.

4. سنگ‌های قیمتی: استفاده از سنگ‌های قیمتی مانند الماس، زمرد، یاقوت و روبی در انگشترهای قرن هفدهم بسیار محبوب بود.

 

در ادامه مقاله انگشتر های قرن هفدهم از مجله سان نفیسی جولری به بررسی تاثیر جنگ و قحطی های این قرن بر جواهرات و به شکل خاص انگشترهای قرن هفده می پردازیم.

شیوع قحطی ها و جنگ، باعث ماندگاری نقوش یادآور مرگ بر روی جواهرات و حتی حلقه های ازدواج شد. در این دوره، برخی از مواد اولیه مورد نیاز برای ساخت جواهرات به دلیل جنگ‌ها و قحطی‌ها کمبود داشتند، به همین دلیل، طراحان جواهرات باید از مواد جایگزین استفاده می‌کردند.

علاوه بر این، در دوران جنگ‌های قرن هفدهم، افراد به دنبال جواهرات کمتری بودند و بیشتر تمرکز خود را بر روی سایر نیازهای زندگی مانند غذا و لباس گذاشتند. به همین دلیل، بازار جواهرات کمتر شده و تولید کمتری از آن‌ها صورت گرفته است.بنابراین، در دوران قحطی‌ها و جنگ‌های قرن هفدهم، شکل و طرح‌های جواهرات تحت تأثیر قرار گرفت و بیشتر به سمت سادگی و کم‌تزئینی روی آوردند.انواع مختلفی از حلقه ها با نماد جمجمه‌ای میان دو دست و استخوان های جمجمه و استخوان های متقاطع در این دوره به کَرات مورد استفاده قرار گرفت.

مطالعه مقاله جمجمه در آثار سانی نفیسی

در نیمه دوم قرن ۱۷، حلقه های عزاداری که جزئیاتی مثل حرف اول نام فرد فوت شده و یا تاریخ مرگ وی بر روی آن حک شده بود مورد استفاده قرار گرفتند.این انگشترها بیشتر, حلقه ای از طلای ساده بودند که دورتادور آن نمادهای مرگ میناکاری شده بود. گاهی اوقات طره ای از موی شخص متوفی داخل نگین آن قرار می گرفت.

امید است با مطالعه این مطلب اطلاعات مفبدی راجع به انگشتر های قرن هفدهم به دست آورده باشید.در مقاله بعد مجله سان نفیسی جولری به بررسی انگشترهای قرن هجدهم میلادی می‌پردازیم.